2019 : Noordkaap wintertour
In het 3e kwartaal kwam bij mij het idee op om in de winter naar de noordkaap te gaan. Het idee was nog maar net geboren en ik sprak een paar vrienden van me en die waren heel enthousiast.
Ik had routes gemaakt, Mark had accomodaties geregeld via Air B&B en Booking.com.
We gaan met 3 auto's ieder met 2 personen, bij mij rijd mijn goede vriend Edward mee.
we gaan met 2 toyota Hiluxen en een Ford Ranger met een ouder stel.
De bedoeling was om het low budget te houden en daarom moest iedere auto 3 keer het avondeten verzorgen. Ik had vooraf grote pannen chili, en zuurkool stampot met worst gemaakt en ingevroren meegenomen. Ook de andere hadden al van alles gemaakt.
Ergens 17 december treffen we elkaar in het oosten van het land en gaan gezamelijk op pad naar Travemunde (Duitsland), daar pakken we de ferry naar Helsinki.
Ergens in Groningen laat Ko met de Ranger weten dat hij nogal stuiterd en we besluiten bij een bouwmarkt wat zakken zand voor achterin te kopen. Dat rijd een stuk beter zegt Ko.
Aangekomen bij de boot moeten we nog een paar uur wachten en we besluiten wat te gaan eten. In het haven gebouw zit van alles en we slaan in een grote slijterij tegen spotprijzen een zwik drank in voor onderweg.
We hebben 2 hutten waarvan 1 een 4 persoons en 1 een 2 persoons, en maken het ons gemakkelijk. De tocht duurt 27 uur. De boot is goed uitgerust en het is er goed toeven. We hebben een hoop lol met ons cluppie dat qua leeftijden van 30 tot 72 jaar oud loopt. Sommigen pakken even een sauna, we kunnen heerlijk en betaalbaar dineren aan boord en we hebben het reuze gezellig met al onze voorpret voor het komende avontuur.
We rijden de boot af, en rijden naar Haapakanel waar we ons eerste onderkomen hebben. Halverwege de dag veranderd de omgeving en lift er steeds meer sneeuw. We eten vanavond de chili con carne die ik gemaakt had, en al snel blijkt dat ruim voor 2 dagen te zijn. We borrelen wat en duiken in bed.
De volgende ochtend rijden we iets voorbij Rovaniemi (Santa Claus village), inmiddels is alles magisch wit en we rijden gemiddeld 70km per uur over de volledig besneeuwde wegen. Het is echt adembenemend mooi zo, ook al zijn de dagen kort en rijden we veel in schemer en donker. In Sodankyla is ons volgende onderkomen. Het is nog niet echt koud tot nu toe meestal rond -8 tot -12. We moeten rustig rijden want de wegen zijn smal en besneeuwd en als we vrachtwagen tegeliggers krijgen stuift de sneeuw op en zie je geen hand voor ogen. Alles gaat gelukkig wel goed maar je moet hier geconcentreerd achter het stuur zitten!
In Sodankyla gaan we bij een tent wat eten en we wordne overladen met een giga maaltijd die ook nog eens erg lekker was. Voor de meesten is het teveel, maar Ko helpt ons dan wel even mee.
Eenmaal in ons appartement met 2 slaapkamers zitten we in de keuken te borellen en we bespreken de Noorse grens die we morgen over gaan. We checken eens hoeveel drank we mee mogen nemen en hoeveel we nu hebben. Dan komt Saulan met een hele serie flessen likeur, wodak etc. Oeps we hebben veel teveel. Dat probleem lossen we op door allemaal flink door de zakken en de drank over de auto's te verdelen.
Ondertussen zijn Edward en Tom met mijn Hilux even weggereden om het noorderlicht te filmen en fotograferen. Ze rijden ergens heen waar geen lichtvervuiling is. Als ze terugkomen hebben ze prachtige beelden gemaakt en de 4x4 van mijn hilux werkt gelukkig weer.
Na het ontbijt gaan we in het pikkedonker weer op pad, richting Karasjok. We komen zo goed als geen verkeer meer tegen en rijden door magisch witte landschappen met af en toe heel mooi licht. We komen bij de Noors Finse grens en zijn helemaal verbaasd. Die grens was niet eens bemand. We moeten lachen omdat we gisteren de drank voorraad flink hebben gereduceerd en dat dus niet echt nodig was. We hebben op camping Karasjok 2 huisjes en gaan weer zelf koken. Het is weer beregezellig en we bereiden ons voor op de laatste 2 etappes naar de noordkaap.
S'ochtend rijden we weer in het pikkedonker weg, en we zijn nog niet koud Karasjok uit en ik zie een tegenligger zo de besneeuwde berm invliegen. STOP STOP AUTO VAN DE WEG roep ik in de 27mc. We zetten even een korte reddingsactie op en ik lier de auto met 4 Somaliers terug de weg op. Gelukkig niets aan de hand en geen schade. We rijden naar Skarsvag en zitten vlak onder de noordkaap. We arriveren in een geweldige accomodatie, en groot houten huis voor 10 personen en van alle gemakken voorzien. De gastheer verteld ons daar er veel Nederlanders bij hem komen maar dan om te vissen. Hij steekt de onder het huis gelegen sauna aan en Mark en Tom gaan even lekker zitten zweten. We zitten pal langs het water dat via een steiger bereikbaar is. Mark gaat even in zee zwemmen (hij is bij The Iceman in de leer geweest) De water temperatuur viel hem wel mee een graad of 7 dacht hij. Hij droogt zich af en kleeds zich weer aan, en dan zien we in ene het noorderlicht. Niet heel fel, maar wel magisch mooi.
We koken en kijken wat video's die Tom heeft gemaakt (Tom is fotograaf/cameraman). Waanzinnige footage. Het filmpje is ook door Tom gemaakt.
Vandaag gaan we dan echt naar de Noordkaap. We moeten bij een slagboom wachten want er wordt in colonne achter een grote sneeuwschuiver gereden. 11 uur vertrekken we en rijden we de laatste kilometers naar de noordkaap. We maken foto's bij het monument en ons doel is bereikt. Er staat een snijdende wind en we gaan het bezoeker centrum binnen voor wat warme koffie.
Als wij er zijn is er redelijk veel licht, maar als we om half 1 weer vertrekken is het weer pikkedonker. In colonne terug en als we door de slagboom zijn gaan wij richting Alta. Dat is een flink stuk rijden door het magisch witte landschap. We hebben op Alta River Camp 2 huisjes gehuurd voor onze overnachting.
De volgende dag rijden we 450 kilometer naar het zuiden, we gaan naar Kiruna. De hele dag wederom door een wit landschap. Ik rijd voorop en in ene hoor ik Mark over de Radio, dat Ko van de weg af is gevlogen en vast staat in de diepe sneeuwberm. Met mijn sleeplint trekken we hem de weg weer op. Het is hier en daar verradelijk glad. Bij vrachtwagen tegenliggers is het goed uitkijken want de weg is smal en je moet dicht tegen de sneeuwwal in de berm aanrijden. Grote hoeveelheden stuifsneeuw belemmeren dan ook nog eens het zicht. Even later gaat de Hilux van Mark de berm in. Ik trek hem snel weer de weg op en even later komen we in Kiruna aan. We arriveren in een hostel waar we in de gezamelijke keuken ons eten maken. Daarna maken we een wandeling door Kiruna dat helemaal in kerstsfeer prachtig verlicht is. Er worden wat foto's gemaakt en terug in het hostel kruipen we ons bed in.
Vandaag rijden we naar Lykelse alwaar we een huis hebben gehuurd. Het is een klein dorpje . We halen wat eten en drank in de kleine buurtsuper en gaan in de prachtige keuken weer kokkerellen. Na het eten borrelen we weer wat en het is wederom beregezellig.
De volgende dag rijden we naar Dorothea waar we 2 dagen in huisjes bij Dorocamp zullen verblijven. Het is van Nederlanders die Mark via zijn ouders kent. Van daaruit gaan we een sledehondtocht doen met Wild Lapland.
Als we bij Dorocamp aangekomen zijn pakken we de auto's uit en we besluiten even een offroad track te gaan rijden in de buurt. We ploegen door de diepe sneeuw heen maar als het uiteindelijk iets omhoog gaat staan we al snel vast. Met een hoop gedoe vinden we een plekje om te keren en we gaan terug naar Dorocamp. We eten daar en drinken de nodige biertjes en borrels. We lachen over de bermuitstapjes van Ko en Mark. We kunnen morgen de VW bus van Dorocamp huren om naar de sledehonden te gaan.
De volgende morgen rijd Tom de bus voor. Voorzien van een giga ledbalk en spijkerbanden. Hij doet even wat rem en sliptestjes. Wauw niet van de weg af te krijgen! Nog slaperig zitten we in de auto en Tom rijd ons in het donker naar Wild Lapland. Als er geen tegenliggers zijn gaat de ledbalk aan en hebben we echt een kilometer ver een zee van licht.
We arriveren vroeg bij de hondjes en de eigenaar is een en ander aan het prepareren. We krijgen eerst extra warme pakken en laarzen aan en daarna kunnen we hem helpen om de honden in te spannen voor de sledes. De honden die gekozen worden gaan al meteen helemaal uit hun dak dat ze weer mogen werken. We spannen ieder onze honden voor de slee. De sledes zijn aan palen vastgemaakt want zodra de honden ingespannen zijn beginnen ze als een dolle te trekken.
Na wat instructie is het dan zover, ik ga op de slee staan en moet een metalen grondanker in de sneeuw trappen. Dan gaat het touw van de paal los. De honden gaan tekeer en trekken bijna door het grondanker heen. Als ik dat loslaat schieten we als een raket weg.
We sleeen door bossen en komen op een eindloos meer uit. wat een waanzinnige belevenis is dit zeg. Halverwege de tocht stoppen we bij een Tipi. Onze gids maakt lunch. Naast soep en brood heeft hij gedroogd rendiervlees mee, echt verrukkelijk. In de tipi heeft hij een klein kampvuurtje gemaakt en we zitten er omheen op rendierhuiden, de best denkbare isolatie tegen de kou!
Als we de tent uitkomen gaan de honden alweer tekeer want ze weten dat ze weer mogen werken. In de namiddag komen we weer bij de uitvalsbasis aan en spanenn we de honden uit. De meeste zijn naast werkhonden ook nog echte knuffelaars. Tom rijd ons weer naar Dorocamp met de VW bus en waar wij met onze auto's c.a. 70 per uur rijden rijd hij nu 120. Die spijkerbanden zijn echt geweldig!
Omdat we beperkt tijd hebben kunnen we de volgende dag helaas geen sneeuwscooter safari bij Dorocamp doen. Die bewaren we dan maar voor een volgende keer.
In een paar etappes rijden we nu snel zuidwaards en langzaam licht er minder sneeuw en beseffen we dat ons avontuur afgelopen is.
Via Ostersund, Klovsjofall, Sveg, Mora en Torby rijden we richting Karlstad. Vandaar uit rijden we via Malmo Denemarken in om daar via de boot van Rody naar Putgarden te varen. We vieren oud en nieuw in een mooi appartement in Maribo. We hebben een gezellige avond en de drankvoorraad wordt flink opgemaakt. We hebben met dit cluppie ongeregeld echt waanzinnig veel plezier gehad en een prachtig avontuur beleeft. Ergens in Finland gingen we ook even offroad. Gewoon blind de eerste rechtsaf de sneeuw in. We deden er totaal 5 uur over om naar 800 meter om te moeten draaien en weer op de weg te komen. We hebben zo gelachen.
De volgende dag pakken we de boot en aan het einde van de dag zijn we weer thuis.
Een geweldig avontuur en Lapland ga ik zeker nog een keer heen!
