Na de Marokko trip met mijn oudste zoon Niels ging ik de zomer van 2019 richting Slovenie en Servie met mijn jongste zoon Steven. Via Slovenie rijden we naar Servie om daar met Rustika travel een 10 daagse offroad tour door de Servische Karpaten te doen.

We rijden in 1 dag naar Slovenie en komen via Kranska Gora aan in een B&B in de buurt van Mojstrana. De Hilux zit goed volgepakt met kampeerspullen maar die gaan we pas in Servie gebruiken. Nu nog even genieten van een beetje luxe. 

De volgende ochtend rijden we naar Pericnik een waterval in de buurt. We maken wat foto's en genieten van de prachtige bosrijke omgeving. Daarna gaan we een offroad track rijden die ik heb voorbereid. Al gauw gaan we de weg af, en over een steeds slechter bosbouw pad rijden we bergop het bos in. We rijden stapvoets en moeten af en toe wat stammen opzij slepen om erlangs te komen. Voor ons licht een flinke omgevallen boom. We zijn een heel tijdje bezig om die opzij te lieren en zo verder te kunnen gaan.

Het pad wordt steeds smaller en jawel weer een boomje op het pad. Deze zagen we in stukken en terwijl we bezig zijn komt er een wandelend ouder stel omhoog lopen. Ze zijn nogal verbaasd dat ze hier een auto tegenkomen. Ze waarschuwen ons dat het verderop echt heel smal en begroeid gaat worden. Steven loopt even een stukje om te kijken of het gaat lukken en wuift mij achter hem aan te komen. Dit is wel meteen offroad 2.0 en redelijk extreem wat we aan het doen zijn, maar de Hilux doet het prima en langzaam maar gestaag vinden we onze weg. We komen uiteindelijk weer ergens in de bewoonde wereld en rijden via gewone wegen richting Bled. We strijken neer op een terrasje om te lunchen in een prachtige parkachtige omgeving.

We rijden door richting Postoina en vinden een plaatje op camping Pivka Jama. We staan gelukkig beschut onder de bomen want het is weer erg warm vandaag. We nemen een duik in het zwembad en doen even rustig aan. De volgende dag besluiten we uitstapje te maken naar Koper aan de kust. We vertrekken vroeg en de temperaturen stijgen weer snel boven de 35 graden. We wandelen via een promenade naar haven waar we meteen schaduw zoeken op een terasje pal aan het water. We drinken om half elf al ons eerste biertje, maar het is qua temperaturen hier niet vol te houden en we besluiten snel de verkoeling en het zwembad van de camping weer op te zoeken. Op de terugweg bezoeken we nog de Predjama burcht. Een indrukwekkend klooster in een rotswand.

De volgende dag rijden we door een heuvelachtig landschap oostwaards, de omgeving doet heel Oostenrijks aan. We stoppen bij een B&B een soort Eco Farm en vragen of ze een kamer hebben. Helaas, ze zitten vol. Ik vraag of we anders ergens ons tentje mogen neerzetten, en we mogen in de boomgaard staan. De vrouw des huizes vraagt of we willen lunchen, nou graag! En even later krijgen we een heerlijke maaltijd met levertjes voorgeschoteld. In de middag zit ik in de tuin van een biertje te genieten en er komt een hele bende volk aan. Zij hebben de hele boerderij gehuurd voor hun jaarlijkse familiefeest. Het geval wil dat er een getrouwd stel tussen zit, zij komt uit Zweden en hij uit Slovenie. Jaarlijks komen ze met de hele familie bijeen. Ik raak in gesprek met de moeder van de dochter van het stel. Ze spreek perfect Engels en ze blijken uit Gryhyttan te komen. Hoezo is de wereld klein, ik heb daar vlakbij een aantal jaren ook een huis gehad in Kedjeasen. Ze vraagt me of ik de ijsboer uit Grythyttan ken, want dat was ook een Nederlander. En ja, die ken ik, zijn vrouw heeft lesgegeven op dezelfde school als mijn ex. Het is een beregezellig boel en de huisgemaakte likeuren vloeien rijkelijk. 

Dan man deze huizes is voorbereidingen voor een feestmaal aan het treffen en is een vers geslach schaap aan het roken. Daarna gaat het vlees in grote schalen om boven houtskool uren lang, langzaam te garen. Het resultaat was van een uitzonderlijke heerlijkheid!

We nemen s'ochtends afscheid en gaan nu richting Servie. We pakken gewoon de snelwegen om tempo te kunnen maken. We moeten elkaar de volgende dag bij het startpunt van de 10 daagse toer ontmoeten bij een Spa in Zdrelo. Vlakbij pakken we een hotelletje. Steven blijft even in het Hotel en ik rijd in de namiddag even naar een Wildcamp spot waar een aantal andere deelnemers verzamelen. Klein stukje offroad en ik heb ze snel gevonden. We maken kennis en drinken gezellg een biertje. De volgende ochtend treffen we elkaar bij de Spa om aan onze toer te beginnen. Alaxander Veljkovic is onze gids namens Rustika Travel en Chris Rose gaat als assistentie auto mee vanuit NPL Overland.

De volgende ochtend verzamelen we bij de Spa. Al onze goed geprepareerde auto's staan in de felle zon en het wordt weer een warme dag. Na korte instructie volgen we in colonne Alexander en gaan we snel via kleine weggetjes de offroad tracks op. We rijden afwisselend door dicht bebost terein en dan weer over uitgestrekte weide achtige landschappen. Wat is het hier mooi zeg! Als we ergens stoppen om onze lunch te maken veteld Chris mij dat het nu goed begaanbaar is, maar als het heeft geregend wordt het een flink ander verhaal. Ik geloof hem direct. In een prachtig bos gaan we kamperen en al snel heeft chris een kampvuurtje gemaakt. We maken ons eten en drinken gezellig wat bier rond het kampvuur, en maken kennis met elkaar. Het is een leuke gemelleerde group mensen. Een jonge duitse meid met haar hond rijden in een Jeep Rubicon, een stel van mijn leeftijd met een kort model Pajero, een ander Duits jong stel met een Toyota Troopy en verder een vader met zijn 3 zoons in een Ford Ranger. Er rijden ook 2 vrouwen van mijn leeftijd mee in een nieuwe toyota landcruiser en tot slot Alexander met zijn Jeep en Chris met een Landrover Defender.

Nadat we ontbeten hebben en de tent weer ingepakt gaan we verder en na enige tijd gaat Alex het gravel pad af. Hier is een offroad speeltuintje zegt hij. Iedereen gaat lekker kijken wat zijn auto allemaal kan en we hebben veel lol. Ik probeer een hele steile bult op te komen maar na 3 pogingen lukt het niet. Ik heb net te weinig bodemspeling en kom vast te zitten op mijn side bars.

Fanny met haar Rubicom knalt omhoog en zie zie haar opas op het laatste moment aankomen en moet snel een sprong opzij maken. Stoere meid hoor die Fanny! We vervolgen onze weg door soms dicht begroeide paden en dan weer over weilanden waar je echt geen track meer kunt zien. We komen aan bij Lazarev Canyon. En prachtige kloof waar wij te gast zijn bij de familie Mustecic. Er wordt vanavond voor ons gekookt en we eten aan een lange tafel buiten in de tuin. De familie is enorm gastvrij, en je ziet dat als ze naar ons zitten te kijken dat zij genieten hoe lekker we alles vinden. De man komt om de haverklap met heerlijke Slivovic aanzetten. En na afloop moet ik bijna naar onze tent kruipen door de vele drank.

Dag 3, we rijden door de bergen naar het zuiden en in Boljevac kunnen we nog even tanken en boodschappen doen om vervolgens naar een prachtige camspot te rijden Sesalacka Pecina. Elke auto wordt even aan de rand van de steile afgrond gezet en op de foto gezet. Even later rijden we de rotspartij af en kamperen in een hoog gelegen weiland op ongeveer 600 meter hoogte. Het is muisstil en prachtig mooi hier. Er wordt weer kampvuur gemaakt en na het eten en een paar biertjes gaan we slapen. Op de route hierheen reden we het laatste stuk over een steenachtige en hele hobbelige track. De dames met de landcruiser rijden echt stapvoets en ik zit me te verbijten. Het rijd veel beter als je wat meer snelheid houd, dan dansen de banden en schokbrekers en rijd het veel comfortabeler. Gedurende de reis zou blijken dat de eigenaresse van de Landcruiser de meest eigenwijze vrouw was die ik ooit had meegemaakt. Ze wist echt ALLES beter en iedereen irriteerde zich aan haar.

Op de 4e dag reizen we door de bergen via Sesalac eerst richting Sokabanja en daarna richting Jezero. Vanaf hier gaat het weer offroad door de heuvels naar Labukovo en Popsica. We rijden slingerwegen door de uitgestrekte bossen en komen via Kamenika in Nis. Daar wordt getankt en we doen weer inkopen voor de volgende dagen. We volgen een track langs de Grabavicka Rega rivier. op 1400 meter hoogte slaan we op een open plek in het bos ons kamp op. Het was een lange dag met 134 kilometer offroad. Kampvuurtje maken en eten koken. Ik geniet van de prachtige sterrenhemel hier en we duiken in bed.

Dag 5 rijden we via Bela Palanka richting het oosten. We wanen ons alleen op de wereld en komen niets en niemand tegen. De uitzichten zijn wederom spectaculair, en Alexander moet zelf af en toe even de track zoeken in het hoge gras. Hier komen duidelijk maar heel weinig mensen.

We zitten redelijk hoog in de bergen steeds rond 1600 meter. Toch komen we onderweg en eettentje tegen Plaza Suncana Dolina. We zijn op Stara Planina waar we ons kamp maken. De zon brand er stevig op los en ik moet echt de Skadu opzetten om uit de zon te blijven. 

De volgende ochtend moet er aan de Jeep van Roland gesleuteld worden, er lekt iets. Martin (van de Troopy) is gelukkig monteur en maakt een werkende bush repair waarna we kunnen vertrekken. We rijden eerst naar een bergtop met geweldig uitzicht. Daar zat een pittig steil stuk in, maar iedereen komt probleemloos boven. We rijden terug naar Stara Planina om onze weg via Topli Do te vervolgen. Smalle weggetjes veel haarspeltbochten en wederom prachtige ongerepte natuur. We komen meerdere bergen over van rond de 2000 meter en genieten van de uitzichten.

Na een lange afdaling zien we onze volgende bestemming liggen, het meer van Velika Lukanja. 

We kamperen vannacht langs het meer. We verzamelen wat brandhout en al gauw zitten we rond het kampvuur te eten waarna nog een borrelrondje volgt. De Pajero had wat koeling problemen maar die werden onderweg snel opgelost.

De 7e dag brengt ons eerst via Brlog naar een bergtop en vervolgens volgen we een riviertje door de bossen. We passeren Dojkinci en onderweg bezoeken we een waterval. Bij een kleine rivier oversteek is de weg geblokkerd met wat stammen. Chris komt meteen met de kettingzaag en de boel gaat aan de kant. We zijn bijna op onze volgde kamp stek. Alexander rijd voor mij en duikt in ene met auto en al de struiken in. Hij zegt dat we moeten volgen. We doorwaden een klein riviertje en een paar 100 meter verder gaan we kamperen. Sommigen kamperen met de auto In de rivier. Wat een epische plek zeg. Een aantal van ons durven het aan om te zwemmen maar daarvoor vonden wij het water te koud. Dus beetje pootje baden en wat kleding wassen in de rivier. Naast onze tent wordt een kampvuur gemaakt en het is beregezellig. Er is tot nu toe onderweg best een en ander gebeurd. De vader met 3 zoons is na 3,5 dag afgehaakt, hij vond het gaat maar toch te inspannend en stresvol. Alexander moest onderweg een draagarm laten lassen die gebroken was. Verder hadden we nog wat lier en sleepacties om ieder door alle passages te krijgen. We waren inmiddels ene hechte groep geworden door dit avontuur.

Dag 8 begint richting Jelovica. We slingeren weer door de bergen en rijden een bergtop op. Van hieruit kijken we naar de bergen in Bulgarije. We zitten weer flink hoog en rijden over de 1700 meter hoge Pora vanwaar we langzaam afdalen naar Senokos. Via Kamenica en Vlkovija arriveren we weer bij een kamp langs een rivier. De schoonheid van de natuur houdt maar niet op en ik ben eigenlijk verbaasd dat ik zo weinig van Servie weet, behalve de Balkan oorlog toen Jugoslavie uiteen is gevallen. 

Dag 9 brengt os weer via mooie tracks naar een groot meer waar we op een schiereilandje aan het strand kamperen. Het valt op dat iedereen echt wel vermoeid is van de inspannende dagen. Bij het kampvuur bespreekt Alexander de route voor de laatste dag. Het weer zou gaan omslaan en de route kan best heel pittig worden. Wij haken net als de meest af en verlangen even wat rust. De volgende ochtend nemen we afscheid van elkaar en gaan ieder onze eigen weg. In ons geval terug naar huis.

We knallen naar de Hongaarse grens. Een hoop wachten en we moesten echt ALLES uitpakken, kisten tassen de hele mikmak. Na 1,5 uur rijden we eindelijk door, maar ik zie op een parkeerterrein als we even pauzeren dat mijn rechter voorwiel niet goed spoort. De Wishbone bleek verbogen. De stuurarm wat bijgesteld en we rijden door tot in Bratislava waar we een prima hotel met restaurant vinden. De volgende dag rijden we als een streep terug naar huis en kunnen we een paar dagen van onze avonturen bijkomen.

Servie is echt enorm de moeite waard om te bezoeken en ik kan het iedereen aanraden.